- نیاز پرستار
- مرکز مقالات
- چگونه پرستار با کودک کمشنوا ارتباط برقرار میکند
چگونه پرستار با کودک کمشنوا ارتباط برقرار میکند
خلاصه
1404/06/02
پرستاران نقش بسیار مهمی در مراقبت از کودکان کمشنوا دارند و ارتباط موثر با این کودکان کلید ارائه مراقبت با کیفیت است. در اینجا به چند روش کلیدی که پرستاران میتوانند برای ارتبا
پرستاران نقش بسیار مهمی در مراقبت از کودکان کمشنوا دارند و ارتباط موثر با این کودکان کلید ارائه مراقبت با کیفیت است. در اینجا به چند روش کلیدی که پرستاران میتوانند برای ارتباط با کودکان کمشنوا به کار ببرند، اشاره میکنم:
**1. ایجاد محیط ارتباطی مناسب:**
* **جلب توجه:** قبل از شروع صحبت، مطمئن شوید که کودک به شما نگاه میکند. میتوانید با تکان دادن دست یا صدا کردن آرام اسم او توجهش را جلب کنید.
* **نور مناسب:** مطمئن شوید که نور کافی در اتاق وجود دارد تا کودک بتواند لبخوانی کند و حالات چهره شما را ببیند. از ایستادن در مقابل نور یا پنجره خودداری کنید، زیرا سایه انداختن روی صورت شما میتواند درک بصری را دشوار کند.
* **کاهش نویز:** محیط را تا حد امکان آرام نگه دارید. تلویزیون را خاموش کنید، درها را ببندید و از صحبت کردن همزمان افراد دیگر در اتاق خودداری کنید.
**2. استفاده از زبان و روشهای ارتباطی مناسب:**
* **صحبت واضح و رسا:** با سرعت متوسط و به طور واضح صحبت کنید. نیازی به بلند صحبت کردن نیست، فقط کلمات را به درستی ادا کنید.
* **استفاده از زبان ساده:** از جملات کوتاه و ساده استفاده کنید و از اصطلاحات پیچیده یا کلمات تخصصی پزشکی تا حد امکان خودداری کنید.
* **لبخوانی:** اگر کودک لبخوانی میکند، به او اجازه دهید دهان شما را ببیند. صورت خود را نپوشانید و از جویدن آدامس یا خوردن چیزی در حین صحبت خودداری کنید.
* **زبان اشاره:** اگر کودک و خانوادهاش از زبان اشاره استفاده میکنند، تلاش کنید تا چند علامت اساسی را یاد بگیرید. حتی چند علامت ساده میتواند به ایجاد ارتباط و اعتماد کمک کند.
* **نوشتن و طراحی:** نوشتن کلمات کلیدی یا کشیدن تصاویر ساده میتواند به درک بهتر کمک کند.
* **استفاده از وسایل کمکشنوایی:** اطمینان حاصل کنید که کودک از وسایل کمکشنوایی خود (مانند سمعک یا کاشت حلزون) به درستی استفاده میکند و باتری آنها شارژ دارد.
**3. توجه به زبان بدن و حالات چهره:**
* **ارتباط چشمی:** ارتباط چشمی مستقیم و حفظ آن در طول صحبت بسیار مهم است. این کار نشان میدهد که شما به کودک توجه دارید و به او اهمیت میدهید.
* **بیان احساسات:** از حالات چهره و زبان بدن برای انتقال احساسات و منظور خود استفاده کنید. لبخند زدن، اخم کردن و تکان دادن سر میتواند به کودک کمک کند تا پیام شما را بهتر درک کند.
* **نشان دادن صبر و حوصله:** به کودک زمان کافی بدهید تا پیام شما را درک کند و به آن پاسخ دهد. عجله نکنید و صبور باشید.
**4. درگیر کردن خانواده:**
* **صحبت با والدین:** با والدین کودک در مورد بهترین روشهای ارتباطی با او صحبت کنید. آنها میتوانند به شما در مورد ترجیحات و نیازهای خاص کودک راهنمایی کنند.
* **همکاری با مترجم:** اگر زبان اشاره یا زبان دیگری برای ارتباط لازم است، از یک مترجم حرفهای کمک بگیرید.
* **آموزش به خانواده:** پرستاران میتوانند نقش مهمی در آموزش خانواده در مورد نحوه برقراری ارتباط موثر با کودک کمشنوا ایفا کنند.
**5. ایجاد اعتماد و اطمینان:**
* **مه
**1. ایجاد محیط ارتباطی مناسب:**
* **جلب توجه:** قبل از شروع صحبت، مطمئن شوید که کودک به شما نگاه میکند. میتوانید با تکان دادن دست یا صدا کردن آرام اسم او توجهش را جلب کنید.
* **نور مناسب:** مطمئن شوید که نور کافی در اتاق وجود دارد تا کودک بتواند لبخوانی کند و حالات چهره شما را ببیند. از ایستادن در مقابل نور یا پنجره خودداری کنید، زیرا سایه انداختن روی صورت شما میتواند درک بصری را دشوار کند.
* **کاهش نویز:** محیط را تا حد امکان آرام نگه دارید. تلویزیون را خاموش کنید، درها را ببندید و از صحبت کردن همزمان افراد دیگر در اتاق خودداری کنید.
**2. استفاده از زبان و روشهای ارتباطی مناسب:**
* **صحبت واضح و رسا:** با سرعت متوسط و به طور واضح صحبت کنید. نیازی به بلند صحبت کردن نیست، فقط کلمات را به درستی ادا کنید.
* **استفاده از زبان ساده:** از جملات کوتاه و ساده استفاده کنید و از اصطلاحات پیچیده یا کلمات تخصصی پزشکی تا حد امکان خودداری کنید.
* **لبخوانی:** اگر کودک لبخوانی میکند، به او اجازه دهید دهان شما را ببیند. صورت خود را نپوشانید و از جویدن آدامس یا خوردن چیزی در حین صحبت خودداری کنید.
* **زبان اشاره:** اگر کودک و خانوادهاش از زبان اشاره استفاده میکنند، تلاش کنید تا چند علامت اساسی را یاد بگیرید. حتی چند علامت ساده میتواند به ایجاد ارتباط و اعتماد کمک کند.
* **نوشتن و طراحی:** نوشتن کلمات کلیدی یا کشیدن تصاویر ساده میتواند به درک بهتر کمک کند.
* **استفاده از وسایل کمکشنوایی:** اطمینان حاصل کنید که کودک از وسایل کمکشنوایی خود (مانند سمعک یا کاشت حلزون) به درستی استفاده میکند و باتری آنها شارژ دارد.
**3. توجه به زبان بدن و حالات چهره:**
* **ارتباط چشمی:** ارتباط چشمی مستقیم و حفظ آن در طول صحبت بسیار مهم است. این کار نشان میدهد که شما به کودک توجه دارید و به او اهمیت میدهید.
* **بیان احساسات:** از حالات چهره و زبان بدن برای انتقال احساسات و منظور خود استفاده کنید. لبخند زدن، اخم کردن و تکان دادن سر میتواند به کودک کمک کند تا پیام شما را بهتر درک کند.
* **نشان دادن صبر و حوصله:** به کودک زمان کافی بدهید تا پیام شما را درک کند و به آن پاسخ دهد. عجله نکنید و صبور باشید.
**4. درگیر کردن خانواده:**
* **صحبت با والدین:** با والدین کودک در مورد بهترین روشهای ارتباطی با او صحبت کنید. آنها میتوانند به شما در مورد ترجیحات و نیازهای خاص کودک راهنمایی کنند.
* **همکاری با مترجم:** اگر زبان اشاره یا زبان دیگری برای ارتباط لازم است، از یک مترجم حرفهای کمک بگیرید.
* **آموزش به خانواده:** پرستاران میتوانند نقش مهمی در آموزش خانواده در مورد نحوه برقراری ارتباط موثر با کودک کمشنوا ایفا کنند.
**5. ایجاد اعتماد و اطمینان:**
* **مه
بهترین مراکز پرستاری و مراقبت از کودک و سالمند به ترتیب ستاره در سایت نیاز پرستار
اگر شما هم مرکز پرستاری و مراقبت از سالمندان کودکان و سایر کسب و کارهای مرتبط با پرستاری دارید با کلیک روی دکمه درج آگهی و نام شما در این صفحه در سایت «نیاز پرستار» ثبت نام نموده و سپس خودتان را معرفی کنید.
تلفن مراکز پرستاری به ترتیب ستاره در سایت نیاز پرستار
سایر مطالب آموزشی سایت نیاز پرستار :
- چه نرمافزارهایی به پرستاران برای گزارشدهی کمک میکنند
- آیا پرستار باید بر رژیم غذایی بیمار نظارت کند
- چه نکاتی در مراقبت از بیمار دارای زخم جراحی مهم است
- پرستار چگونه از کودک دارای ناتوانی ذهنی مراقبت میکند
- آیا پرستار اجازه دارد از بیمار عکس یا فیلم بگیرد
- چه مدارکی برای صدور مجوز شرکت پرستاری لازم است
- آیا پرستار موظف به انجام کارهای شخصی بیمار است
- برای استخدام پرستار کودک چه مهارتهایی باید بررسی شود
- چگونه پرستار با کودک بیشفعال رفتار کند
- آیا پرستار میتواند مراقبتهای تسکینی را در منزل انجام دهد
- نقش پرستار در کاهش استرس بیمار بستری در خانه چیست