پرستار چگونه با کودک مبتلا به ترس شبانه رفتار می‌کند

ترس شبانه (Night Terrors) که با عنوان وحشت شبانه نیز شناخته می‌شود، نوعی اختلال خواب است که بیشتر در کودکان بین 3 تا 12 سال دیده می‌شود. در این حالت، کودک به طور ناگهانی از خواب بیدار شده و با علائمی مانند جیغ زدن، گریه کردن، وحشت‌زدگی، تعریق، ضربان قلب بالا و تنفس سریع روبرو می‌شود. نکته مهم این است که کودک در این حالت کاملاً بیدار نیست و ممکن است نسبت به محیط اطراف خود آگاهی نداشته باشد.

**وظایف پرستار در مواجهه با کودک مبتلا به ترس شبانه:**

* **حفظ آرامش:** مهم‌ترین وظیفه پرستار حفظ آرامش خود و تلاش برای ایجاد فضایی آرام است. ترس و نگرانی پرستار می‌تواند وضعیت کودک را بدتر کند.
* **عدم تلاش برای بیدار کردن کودک:** سعی نکنید کودک را بیدار کنید. بیدار کردن کودک در این حالت می‌تواند باعث گیجی و تشدید وحشت او شود. فقط مراقب باشید کودک به خودش یا اطراف آسیب نرساند.
* **ایجاد امنیت:** با حضور در کنار کودک و صحبت کردن با صدایی آرام و ملایم، حس امنیت را در او ایجاد کنید. می‌توانید از عباراتی مانند "همه چیز خوبه"، "اینجا امنه" و "من پیشتم" استفاده کنید.
* **حفاظت از کودک:** مراقب باشید کودک به خودش یا اشیاء اطراف آسیب نرساند. اشیاء خطرناک را از دسترس او دور کنید و در صورت لزوم او را به آرامی مهار کنید.
* **نظارت بر علائم:** به علائم کودک مانند ضربان قلب، تنفس و میزان هوشیاری او توجه کنید. در صورت بروز علائم غیرطبیعی، به پزشک اطلاع دهید.
* **اطلاع‌رسانی به والدین:** پس از پایان حمله ترس شبانه، والدین کودک را در جریان قرار دهید و جزئیات اتفاق را برای آن‌ها شرح دهید.
* **آموزش به والدین:** به والدین در مورد ماهیت ترس شبانه، نحوه برخورد با آن و راهکارهای پیشگیری از آن آموزش دهید.
* **ارزیابی دوره‌ای:** در صورت تکرار حملات ترس شبانه، کودک را به پزشک متخصص اطفال یا روانپزشک ارجاع دهید تا بررسی‌های لازم انجام شود.

**نکات تکمیلی:**

* **شناسایی عوامل محرک:** تلاش کنید عوامل محرک ترس شبانه را شناسایی کنید. این عوامل می‌توانند شامل استرس، خستگی، کمبود خواب، تب، مصرف برخی داروها و یا تغییرات در برنامه خواب کودک باشند.
* **ایجاد برنامه خواب منظم:** یک برنامه خواب منظم برای کودک ایجاد کنید و سعی کنید هر شب در ساعت مشخصی او را به رختخواب ببرید.
* **ایجاد محیط خواب آرام:** محیط خواب کودک را آرام و تاریک نگه دارید. از نور شب‌خواب کم‌نور استفاده کنید و دمای اتاق را مناسب نگه دارید.
* **کاهش استرس:** تلاش کنید استرس کودک را کاهش دهید. فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند خواندن کتاب، گوش دادن به موسیقی آرام و یا انجام تمرینات تنفسی می‌توانند به کاهش استرس کمک کنند.
* **مشاوره:** در صورت تکرار و شدت بالای ترس شبانه، مراجعه به روانشناس یا روانپزشک کودک می‌تواند کمک کننده باشد.

**مهم:** این اطلاعات فقط برای آگاهی‌بخشی هستند و نباید جایگزین مشاوره با یک متخصص پزشکی شوند. در صورت نگرانی در مورد سلامت کودک خود، حتماً با پزشک یا پرستار متخصص مشورت کنید.